Leki na potencję

Intymność w związkach jest bardzo ważnym aspektem relacji. Seks zbliża ludzi i umacnia już istniejącą więź. Nie tylko buduje, ale również – dzieli. Kłótnie w związkach, jak pokazują badania – związane są, mimo że nie często – z kwestiami seksualnymi. W niektórych przypadkach – przyczyniają się nawet do rozstania. Jest wiele powodów, które pogarszają jakość seksu. Tym, który znajduje się na liście występujących najczęściej, jest wiek. Ze względu na proces starzenia się organizmu, zdolność seksualna ulega osłabieniu. Skutkuje to przede wszystkim mniejszą satysfakcją czerpaną z bliskości, odczuwaną przez obie strony. W przypadku mężczyzn, ograniczenia związane z seksem, pojawiają się wraz ze spadkiem testosteronu, ale również codziennych czynników. Znajdują się wśród nich nieprawidłowy tryb życia, nieodpowiednia dieta oraz duża ilość stresu.

Wydajność fizyczna w łóżku, jak i poza nim jest bardzo ważna w życiu. Dopóki miałem dwadzieścia kilka lat, w ogóle nie zawracałem sobie głowy tymi tematami. Myślałem, że dotyczą one starszych panów z wąsem oraz wieloletnim stażem małżeńskim. Jakże się myliłem. Moje problemy z potencją narastały stopniowo, a za ich pojawienie się w znacznej mierze obwiniam endogenną depresję oraz siedzący tryb życia w pracy. Nie ma nic gorszego, niż właśnie takie połączenie! Nie skończyłem nawet trzydziestki, a seks przestał mnie zupełnie cieszyć. Zacząłem także unikać wszelkich spotkań towarzyskich, aby znajomi nie zauważyli, że coś jest ze mną nie tak.

Jako sportowiec często jeżdżę na różne zgrupowania i nic nie robi mi tak dobrze, jak seks z dziewczyną po długim czasie nieobecności w domu. Moje potrzeby są na tyle rozbudowane, że pomimo różnych przygód “na boku”, najlepiej uprawia mi się seks z moją stałą partnerką. Jest w tym ważny dla nas obojga constans. Ostatnio, po moim powrocie do domu z długiego turnusu sportowego, widać było, że seks nie do końca był taki, jakiego się spodziewaliśmy.

Zdrowy fizycznie i psychicznie mężczyzna lubi spędzać czas na przyjemnościach. Mam tu na myśli seks, który jest chyba nieodzownym towarzyszem codzienności każdego faceta z potrzebami. Zawsze z lekką pogardą patrzyłem na kolesi, których zostawiły laski. Podświadomie potrafiłem wyczuć, który został rzucony przez niestałą w uczuciach babkę, a który został sam przez nieporadność łóżkową oraz słabe libido. Nigdy nie uważałem siebie za mięczaka. Zawsze w formie, zawsze do przodu, zawsze bez pustki w sypialni. Wszystko zmieniło się, gdy skończyłem 40 lat. Miałem już dziesięcioletni staż pracy w ważnej na rynku przedsiębiorstw korporacji, do tego wypasiony samochód i dwupokojowe mieszkanie. Coś zaczęło się sypać. Zostawiła mnie długoletnia dziewczyna i to właśnie z powodu zbyt słabego libido, co zresztą na “do widzenia” mi oznajmiła.

Mam udane życie zawodowe. Szczęśliwą rodzinę, a jednak w pewnym momencie zauważyłem, że mój własny organizm zaczyna mi najzwyczajniej w świecie odmawiać posłuszeństwa. Wiadomo, że cały czas nie można się cieszyć energią młodzieniaszka, ale problemy z potencją pojawiające się po czterdziestym roku życia to spora przesada. Nigdy żonie nie mówiłem o tym, co mnie trapi. Zawsze stwierdzała, że jest w porządku, ale w jej oczach dało się uchwycić jakby tęsknotę za energią, jaka charakteryzowała mnie wcześniej. Moja żona jest w łóżku wyrozumiała i nie wymaga sprawności robota elektrycznego, dobrze rozumie emocje. Ja jednak jestem w miarę ambitnym facetem i lubię zadziałać tak, aby było lepiej niż dotychczas. Co z tego, że żona się nie uskarża, skoro ja nie mogę już patrzeć na osłabienie własnych wyników?

Mężczyźni w starszym wieku często mają problemy z erekcją, nie inaczej było też ze mną. Mam 65 lat, moja żona jest 8 lat młodsza. Kiedy pierwszy raz pojawiły się moje problemy, ona zaczęła od razu obwiniać siebie. Widziałem, że chodzi smutna i przygnębiona. Chociaż zapewniałem ją, że nadal mi się podoba i jest najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widziałem, ona nie chciała w to uwierzyć. A ja nie chciałem się przyznać, jaki jest prawdziwy powód mojego niedomagania. Później było tak naprawdę tylko gorzej. Oddaliliśmy się od siebie, a żona zaczęła po prostu się wkurzać. Zarzucała mi nawet, że ją zdradzam z inną kobietą. Coś takiego nigdy nie przyszłoby mi do głowy, ale dalej nie chciałem się jej przyznać, że problemy z potencją dopadły i mnie.

Jestem mężczyzną po pięćdziesiątce, ale nie czuję się na tyle lat. W duchu dalej jestem młody, to moje ciało zaczęło płatać figle i ze mną pogrywać. I choć walka początkowo wydawała się nierówna, to ostatecznie ją wygrałem. Jak? Dzięki kapsułkom Vigrogan. Ale zacznijmy od początku, niech to będzie historia ku przestrodze innych, a może nawet trochę pouczająca.

Jestem w długoletnim związku i może niektórym wyda się dziwne, że będę poruszać takie tematy publicznie, ale być może moja opinia pomoże osobom, które borykają się z podobnym problemem.

Jestem seksuologiem, więc w temacie zbliżeń oraz ludzkich emocji powinienem znać się lepiej niż ktokolwiek inny. Tak się tylko wydaje, bo według starego porzekadła “szewc bez butów chodzi”. Dużo w tym prawdy, jeśli spojrzycie z bliska na moją sytuację. Problemy z potencją dotknęły mnie dość nieoczekiwanie i szybko. Temat seksu nie ma przede mną tajemnic. W miarę szybko zacząłem szukać rozwiązań nie tylko w stylu środków farmakologicznych, ale także ćwiczeń i technik relaksacyjnych, poprawiających ogólne krążenie w organizmie, a także libido.

Uciążliwa praca na 3 zmiany w ciągu doby prędzej czy później zaczyna odbijać się na zdrowiu. Dotknęło to także i mnie, choć byłem pewny, że nigdy nie dojdzie do takiej sytuacji. Jestem postawnym facetem, z silną energia do działania. Zawsze miałem rozbudowane libido. Jakiś czas temu zaczęło się to zmieniać. Nie cieszyłem się już tak obfitymi wzwodami, jak wcześniej. Wytrysk także pozostawiał wiele do życzenia.

Powszechnie uważa się, że problem z potencją mogą mieć tylko mężczyźni. Jest to ogromne uproszczenie, w dość krzywdzący sposób stawiające kobiety w niekorzystnej pozycji. Także my, Kobiety, możemy mieć gorszy dzień, gdy mimo dobrych chęci, nie do końca wychodzi nam w łóżku. Czy można temu w jakiś sposób zaradzić? Po wielu próbach i podejściach wiem już, że tak! Trzeba tylko chcieć. Jestem kobietą pracującą na ważnym stanowisku w międzynarodowej korporacji. W pracy spędzam nierzadko nawet po 12 godzin. Na swój prestiż pracowałam całymi latami i nie mogę sobie tak po prostu odpuścić. Ale jak to mówią – zawsze coś dzieje się kosztem czegoś.

Od najmłodszych lat staram się żyć aktywnie. Nie ma dnia, bym nie uprawiał jakiegoś sportu. Pozytywne nastawienie do wszelkiej aktywności fizycznej wyniosłem z domu rodzinnego. Tego uczył mnie ojciec oraz starsi bracia. Nigdy nie zastanawiałem się nad tym, czy nadmierny wysiłek fizyczny może mieć wpływ na osłabienie energii seksualnej. Zacząłem się nad tym głębiej zastanawiać, gdy mnie osobiście zaczął dotykać ten problem. Wcześniej słyszałem od kumpli, kilka lat starszych, że w łóżku czasami przestają się czuć panami sytuacji. Raczej śmieszyły mnie te zwierzenia i byłem pewny, że nigdy mnie nie spotka coś podobnego.

To, że jesteśmy mężczyznami, wcale nie oznacza, że nie mamy prawa mieć słabszego dnia. Bardzo szanuję swoje potrzeby i bez seksu nie wyobrażam sobie życia. Pomimo pozytywnego podejścia do życia i wrodzonego optymizmu ja także jakiś czas temu dotknąłem  problemu nieradzenia sobie z obniżonym libido. W takich sytuacjach dość często pojawia się ogromne poczucie winy, rzutujące nie tylko na potencję, ale ogólne samopoczucie i kondycję psychofizyczną.

W dzieciństwie oraz wczesnej młodości często chorowałem. Raz na dwa miesiące trafiałem do szpitala z powodu zbyt niskiej krzepliwości krwi. Byłem dzieckiem dość anemicznym i chudym. Dziś jestem wysokim i szczupłym mężczyzną. Potrzeby mam takie jak każdy facet. Nie zawsze sobie z nimi radziłem, głównie właśnie z powodu wcześniejszych kłopotów zdrowotnych. To, co przeżywamy w dzieciństwie, nierzadko rzutuje potem na całe nasze życie. Tak było tez w moim przypadku. Szybko stygłem, moje związki nieoczekiwanie zaczynały się kończyć. Wszystko w dużej mierze przez dość nieudany seks. Charakter mam raczej ugodowy, więc większych win w nim nie widzę. Tylko to niskie libido zatruwało mi życie. Zbyt niskiego libido nie przykryje się żadnym romantyzmem. Dziewczyny nie dadzą się już tak łatwo nabrać jak kiedyś. Chyba każdy współczesny facet mający łeb na karku ma tego świadomość. Można też eksperymentować z lekami i suplementami diety, a i tak nie osiągnie się wymaganych rezultatów.

Na co dzień spełniam się jako sportowiec. Jestem piłkarzem polskiej reprezentacji. Życie upływa mi na ciągłych treningach oraz wyjazdach. Sportowiec realizujący swoją pasję jako zawód narażony jest na silne zmęczenie oraz problemy z utrzymaniem wigoru w łóżku. Tak to już jest, że jeśli inwestujesz i przekazujesz energię w jedną stronę, to w drugą stronę zaczyna czegoś brakować i niedobór powoduje osłabienie sprawności. Kręci się wokół mnie trochę dziewczyn. Bez względu na to, czy znajomość jest krótkotrwała, czy rokuje na coś dłuższego i poważniejszego, zawsze staram się działać tak, by w wyrku ta druga strona nie miała powodów do narzekań.

Należę do ludzi z reguły bardzo zapracowanych. Oprócz prowadzenia własnej działalności zajmuję się jeszcze pracą dodatkową. To nie sprzyja prawidłowej pracy narządów wewnętrznych, a także potencji. Już dawno zapomniałem, jak wspaniałą przyjemnością jest seks. Gdy o 23.00 wraca się po ciężkim dniu do domu, jedyną rzeczą, o jakiej się marzy, jest po prostu długi, zdrowy sen. Zmęczenie po ciężkiej pracy przesłania wszystko inne. Od nadmiaru obowiązków stałem się ospały, bierny wobec życia, przytłoczony. Mało rzeczy było w stanie mnie cieszyć. Sam bagatelizowałem problem, ale najbliżsi wszystko zauważyli. Po kilku delikatnych sugestiach postanowiłem coś zrobić. Chciałem się wreszcie zakochać

Na co dzień jestem pracownikiem fizycznym. Pracuję na budowach jako specjalista. Praca ta wiąże się z ogromnym wysiłkiem siłowym. Po każdym dniu pracy człowiek nierzadko czuje się już tak zmęczony, że nie ma sił ugotować sobie obiadu, czy nawet wejść pod prysznic, nie mówiąc już o innych rzeczach. Praca na budowie sprawia, że stale jestem w rozjazdach i z żoną oraz dziećmi widuję się góra trzy razy w miesiącu. Jak każdy mężczyzna mam swoje potrzeby i zawsze w takich okazjach staram się je realizować.

Razem z moją partnerką jesteśmy szczęśliwi już prawie od dziesięciu lat. Ostatnio jednak coś złego zaczęło się dziać. Za ka

Jak wyglądały moje problemy z potencją? Moje problemy z potencją przyczyniły się do podkopania mojej pewności siebie oraz tego, że związek z moją partnerką był bliski zakończenia. Ponieważ ze względu na swoje problemy zacząłem ją odtrącać nie tylko w życiu intymnym ale także w życiu codziennym. Genezą moich problemów stały się nieprzespane noce, stres w pracy oraz styl życia, które nie był daleki od zdrowego. Chciałem jednak to zmienić bo byłem świadomym, że takie życie nie prowadzi do niczego dobrego.

Moje problemy z potencją. Problem z potencją to ciężki orzech do zgryzienia dla mężczyzny. Tego typu problem wpływa na różnego aspekty psychiki podkopując tak fundamentalne rzeczy jak: pewność siebie, wiara we własne możliwości czy też asertywność i śmiałość w wyrażaniu własnego zdania oraz w podejmowaniu decyzji. Aby uniknąć tego typu dalszych komplikacji trzeba usnąć źródło problemu jakim jest potencja.

Problem braku potencji seksualnej. Problem braku potencji seksualnej dotknął mnie osobiście. Jest to przykre doświadczenie, która sprawia, że mężczyzna mniej w siebie wierzy. Problem ten dosięga coraz więcej młodych ludzi ze względu na: siedzący tryb życia, złą dietę oraz małą ilość witamin dostarczanych do organizmu. Te wszystkie przyczyny odnalazłem także w swoim życiu.

Jak zaczęły się moje problemy z potencją? Moje problemy z potencją zaczęły się po czterdziestce. Mogę teraz tylko gdybać co stało się ich przyczyną. Być może było to: mało snu, stres w pracy czy siedzący tryb życia. Może któryś z tych problemów był bardziej poważny od innych, a być może każdy z nich ma taką samą wagę. Nie wiem tego, wiem tylko tyle, że problem braku potencji seksualnej zaczął negatywnie wpływać na moje życie.

Od paru miesięcy borykałem się z problemami z potencją. Niestety, nie robię się coraz młodszy, a ciągła praca i stres tylko pogarszają sprawę… Jem nieregularnie, denerwuję się, przez co palę papierosy, a później nie mam siły ani ochoty na seks. Mój członek w zasadzie przestał sztywnieć. Wstydziłem się tego, że nie mogę osiągnąć wzwodu, chodziłem spać wcześnie, nie reagowałem na zaloty żony. Nie chciałem jej zawieść… Podejrzewałem, że ona domyśla się mojego problemu, przez co czułem się jeszcze gorzej. Bałem się, że nazwie mnie impotentem, albo wręcz zostawi dla mężczyzny, który będzie w stanie ją zadowolić!

Moje problemy z erekcją zaczęły się niestety dość wcześniej, bo w okolicach 30 roku życia. Przez jakiś czas próbowaliśmy z narzeczoną wmawiać sobie, że to wina stresu, złej diety, że problemy niedługo miną. Niestety – mój penis sprawował się coraz gorzej i coraz częściej nie osiągał zbyt imponującej twardość. Wzwód opadał, a seks stał się męczarnią, głównie dla mojej kobiety. Wtedy stwierdziłem, że trzeba coś z tym zrobić.

Pierwsze zaburzenia erekcji wystąpiły u mnie po 40 roku życia. Cóż, nie był to zbyt miły okres: coraz częściej dawałem plamę przed moją żoną, a nasz związek zaczął przechodzić poważny kryzys. Partnerka stała się dla mnie oziębła, a ja sfrustrowany. Im bardziej mój przyjaciel odmawiał posłuszeństwa, tym bardziej relacje między nami gasły. I cóż… w końcu uznałem, że pora sięgnąć po jakieś tabletki na erekcję.